معنی زیارتگاه بوداییان

لغت نامه دهخدا

زیارتگاه

زیارتگاه. [رَ] (اِخ) دهی از دهستان بخش حومه ٔ شهرستان شهرضا است که 1134 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).

زیارتگاه. [رَ] (اِخ) دهی از دهستان سیاهکل است که در بخش سیاهکل دیلمان شهرستان لاهیجان واقع است و 186 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).

زیارتگاه. [رَ] (اِ مرکب) معروف. (آنندراج). محل زیارت. جای زیارت کردن. (ناظم الاطباء). مزار. زیارتگه. زیارت جای. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زیارتخانه:
بر سر دجله گذشته تا مداین خضروار
قصر کسری و زیارتگاه سلمان دیده اند.
خاقانی.
درختی در این وادی زیارتگاه است که مردمان به حاجت خواستن آن جایگه روند. (گلستان). رجوع به زیارت و زیارتخانه و زیارتگه و دیگر ترکیبهای زیارت شود.

مترادف و متضاد زبان فارسی

زیارتگاه

حرم، مرقد، مزار

فارسی به عربی

فرهنگ عمید

زیارتگاه

جای زیارت، مزار، مرقد امام یا امامزاده یا شخص بزرگ که مردم به زیارت آن می‌روند،

فرهنگ فارسی هوشیار

زیارتگاه

محل زیارت، مزار، زیارتخانه

فارسی به ایتالیایی

واژه پیشنهادی

زیارتگاه پیر نارکی

آرامگاه دختر یزدگرد سوم ناز بانو (به روایتی خواهر شهربانو همسر امام حسین (ع))

معادل ابجد

زیارتگاه بوداییان

728

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری